Ik kreeg eerder deze week een bericht van ons vader over de natuurparken. 'In Oeganda heb je geen Serengeti of Masaï Mara, maar het zal daar ook wel mooi zijn.' Ik vraag me af of hij toch niet een beetje jaloers zal zijn op mijn bezoek aan Murchison Falls, waar Ernest Hemingway is neergestort met een vliegtuig? Zijn piloot vloog te laag over de waterval en ze zijn (veilig) neergestort op een open plek. Een dag lang waren ze spoorloos tot een rescue team hen kon lokaliseren. Ze hebben de nacht doorgebracht in het vliegtuigwrak en daar bezoek gekregen van olifanten.

Om 8u vertrekken we voor wat hier een Game Drive heet. Je speelt een spelletje dieren spotten in het Nationale Park. Aan de ingang zit een groep bavianen, daarna zien we kudu's, waterbokken, jackson antilopes en wrattenzwijnen. Daarna komen we een kudde buffels tegen. Latiff legt uit dat buffels in kuddes samen leven met vooral vrouwtjes en enkele dominante mannetjes. Als zo'n dominant mannetje uitgedaagd wordt door een jongere buffel en het gevecht verliest, wordt hij verstoten uit de kudde en noemen ze hem een 'loser'. Losers troepen op hun beurt soms samen tot een kleinere groep, om zich te beschermen tegen leeuwen. Een eenzame buffel is een makkelijke prooi. Daarna zien we nog een aantal families giraffen en dan wil de auto niet meer vooruit. Het lijkt alsof hij zijn versnelling niet meer wil nemen. Na een half uur prutsen, kan de auto verder, maar er zijn stukken. Om 10u is duidelijk dat de Game Drive voor vandaag voorbij is. Latiff stelt voor dat hij me afzet aan het toerist agency vanwaar vanmiddag onze boot over de Nijl vertrekt en dat hij met de auto naar een garage rijdt in dit park. Daarna bedenkt hij zich en zet hij me af aan een lodge in het park. Hij komt me iets voor 1 uur weer halen. Ik heb geen idee wat ik de komende 2 uur ga doen. Ik heb geen boek bij.

Om half een is Latiff terug, maar de auto is niet hersteld. Ze hebben in de garage een bepaald wisselstuk niet. Er komt nu een mechanieker uit Kampala om de wagen te herstellen. Wie mijn blog van gisteren gelezen heeft, weet hoe lang dat kan duren van Kampala naar Masindi. Latiff brengt me terug naar het tourist agency, maar daar blijkt dat de boot niet om 13u, maar om 14u vertrekt. Nog eens een dik uur wachten. Ik probeer mij erbij neer te leggen dat dit deel uitmaakt van de ervaring en probeer voor de rest niet te veel meer te verwachten om niet terug teleur gesteld te zijn. Latiff zegt dat hij een Game Drive voor mij gaat proberen regelen bij een andere driver tegen dat ik terug ben van de boottocht.

De boottocht stelt niet teleur. In de 'heenrit' naar de watervallen vaart de boot dichbij de oevers van het park en blijft hij ook even ter plaatse stilliggen als er interessante dieren te zien zijn. We zien heel veel Nijlpaarden in het water, een paar krokodillen in het water en langs de kant. Het meest spectaculaire is ongetwijfeld de badende olifant die we vlakbij kunnen zien. Van op de Nijl heb je een prachtig uitzicht over het landschap van het park en de rotsen die door de erosie een soort natuurbeeldhouwwerken geworden zijn. Na 2 uur varen komen we aan de waterval. Onze boot houdt stil aan een rots in het water waar het krioelt van de vogeltjes. Van aan die rots heb je een mooi zicht op de falls. Na deze halte vaart de boot in een hoger tempo terug naar het vertrekpunt. Je kunt wel nog heel wat dieren spotten. Nu het begint af te koelen, komen de dieren naar het water om te drinken en te verfrissen.

Terug aan wal vertelt Latiff me dat er geen Game Drive meer komt vanavond. Het zou te laat worden en dit park sluit vroeg (weten we van gisteren). Hij brengt me terug naar het hotel, dan kan ik een beetje rusten. We vertrekken morgen om 6 uur voor een Game Drive.

Ik besluit het zwembad van de lodge uit te testen. Ik ben hier de voorbije periode nog niet kunnen gaan zwemmen en waarom had ik anders een badpak bij. Onderweg naar het zwembad zie ik een Duits koppel snel terug keren van het zwembad. Daar aangekomen, merk ik waarom. Je moet blijkbaar Nederlands spreken om daar te zwemmen. In het zwembad zit een Nederlandse familie en een Vlaming. Even later komt er nog een groep Nederlanders en Vlamingen zwemmen. Ik hoor iemand vertellen dat de Lodge eigendom is van een Belg, wellicht daarom dat hier zoveel Nederlandstaligen zijn.

Safari's zijn iets voor witte mensen (ik had al een tijdje niet zoveel witte mensen meer bij elkaar gezien) en Lodge Fort Murchison voor Nederlandstaligen. Het lijkt me hier een beetje teveel op thuis.