Na de meltdown van gisterenavond word ik wakker in een mooie lodge aan het Victoriameer. Ik neem ontbijt op het overdekt terras aan het meer. Vandaag staat er een boottrip op het meer op de planning. Ik dacht aan zo'n rondvaartboot als op de Nijl, maar het blijkt een privétrip te zijn. Latiff laat weten dat de boot die ze voorzien hadden nog lang uitblijft. Of het OK is om een lokale boot te nemen?

We rijden tegen 11u naar een aanmeerplaats in de buurt van de lodge. Die aan de lodge zelf is momenteel niet in gebruik omdat een van de drijvende planteneilanden de toegang verspert.

Aan de aanmeerplek ligt een blauwe visserssloep klaar. Mijn schipper heet Harun en die neemt me mee op het meer om naar de vogels te gaan kijken. (Er zijn meer dan 1000 vogelsoorten in Oeganda) Nog maar bij het vertrek aan de aanmeerplek vraag ik me af of dat zo'n goed idee was met zo'n vissersboot. Het water op Lake Victoria heeft veel stroming en het kleine bootje schommelt wel heel erg. In het begin houd ik me constant vast aan de weerszijden van de boot. Verder op het meer wordt de stroming rustiger en durf ik mijn camera boven te halen om foto's te nemen van de vogels. Die drijvende eilanden van planten zijn grote groene vlakten in het meer. Het is geen echt eiland, ze drijven rond óp het water. Je ziet ze ook meedijnen met de stroming. Ik herken de waterlelies als deel van de drijvende eilanden. De andere planten ken ik niet, maar ze vormen een soort bush en zijn zeer geliefd bij de vele vogelsoorten op het meer. De vogels in actie als ze vissen, elkaar achterna vliegen, is spectaculair. Goeie foto's ervan nemen in zo'n sloepje, dat is wat anders. De kingfisher (verwant aan de blauwe ijsvogel) aan het werk zien als hij boven het water naar prooi zoekt en dan ineens naar beneden duikt. Anderhalf uur varen we rond langs de drijvende eilanden en dan zit de boottrip en het vogelspotten erop.

Terug in de lodge ga ik nog even zwemmen, is het tijd voor lunch en dan inpakken voor een volgend hotel, dichterbij de luchthaven. Als we overdag terug rijden naar Entebbe, kan ik Buvi Lodge aanraden voor wie houdt van natuur en vogels, zo vlak bij het Victoriameer, wie graag wat meer afgelegen verblijft, maar toch op een tweetal uur van twee grote steden. In een van de dorpjes die we passeren is het marktdag en een drukte van jewelste met allerlei kraampjes met groenten en fruit, maar ook levende kippen enzo. We komen in Entebbe en daar wordt ik afgezet aan een hotel langs een drukke weg door de stad. Bonus is wel dat er een Stanbic ATM voor de deur is. Ik wilde voor de zekerheid toch nog wat geld kunnen afhalen.

Nadat Latiff vertrekt, wandel ik even door de stad langs alle kleine winkeltjes. Ik koop een product om mijn haar te voeden (helemaal uitgedroogd) en ik vind ook nog een souvenirtje voor iemand aan het thuisfront. Wellicht kon ik afbieden op de prijs die de dame van het winkeltje vraagt, maar eigenlijk wil ik dat niet doen. Het is naar onze normen nog altijd een koopje en als die dame daarmee vandaag of morgen iets extra voor zichzelf kan doen, dan is het zeker waard om volle pot te betalen.

Morgen de laatste dag Oeganda.